Όχι, αυτό δεν θα είναι βαρετό, ειλικρινά - ειδικά αν σας αρέσουν τα ελαστικά καουτσούκ. Αν συνεχίσετε να διαβάζετε, θα μάθετε σχεδόν όλα όσα θέλατε ποτέ να μάθετε για τα στεγανωτικά σιλικόνης ενός συστατικού.
1) Τι είναι αυτά
2) Πώς να τα φτιάξετε
3) Πού να τα χρησιμοποιήσετε
Εισαγωγή
Τι είναι ένα μονόσυστατικό σιλικονούχο σφραγιστικό;
Υπάρχουν πολλοί τύποι χημικά σκληρυνόμενων στεγανωτικών - η σιλικόνη, η πολυουρεθάνη και το πολυσουλφίδιο είναι τα πιο γνωστά. Το όνομα προέρχεται από τη ραχοκοκαλιά των εμπλεκόμενων μορίων.
Η σιλικονούχα ραχοκοκαλιά είναι:
Si – O – Si - O – Si – O – Si
Η τροποποιημένη σιλικόνη είναι μια νέα τεχνολογία (τουλάχιστον στις ΗΠΑ) και στην πραγματικότητα σημαίνει μια οργανική ραχοκοκαλιά που σκληρύνεται με χημεία σιλανίου. Ένα παράδειγμα είναι το οξείδιο του πολυπροπυλενίου με τερματικά αλκοξυσιλάνια.
Όλες αυτές οι χημικές ενώσεις μπορούν να είναι είτε ενός είτε δύο συστατικών, κάτι που προφανώς σχετίζεται με τον αριθμό των συστατικών που χρειάζεστε για να σκληρύνει το υλικό. Επομένως, ένα συστατικό σημαίνει απλώς ότι πρέπει να ανοίξετε τον σωλήνα, το φυσίγγιο ή τον κουβά και το υλικό σας θα σκληρύνει. Κανονικά, αυτά τα συστήματα ενός συστατικού αντιδρούν με την υγρασία του αέρα και γίνονται καουτσούκ.
Έτσι, μια σιλικόνη ενός συστατικού είναι ένα σύστημα που είναι σταθερό μέσα στον σωλήνα μέχρι, κατά την έκθεση στον αέρα, να σκληρύνει για να παράγει ένα σιλικονούχο καουτσούκ.
Φόντα
Οι μονοσυστατικές σιλικόνες έχουν πολλά μοναδικά πλεονεκτήματα.
-Όταν παρασκευάζονται σωστά, είναι πολύ σταθερά και αξιόπιστα με εξαιρετική πρόσφυση και φυσικές ιδιότητες. Η διάρκεια ζωής (ο χρόνος που μπορείτε να το αφήσετε στο σωληνάριο πριν το χρησιμοποιήσετε) τουλάχιστον ενός έτους είναι φυσιολογική, με ορισμένες συνθέσεις να διαρκούν για πολλά χρόνια. Οι σιλικόνες έχουν επίσης αναμφισβήτητα την καλύτερη μακροπρόθεσμη απόδοση. Οι φυσικές τους ιδιότητες αλλάζουν ελάχιστα με την πάροδο του χρόνου, χωρίς καμία επίδραση από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και, επιπλέον, παρουσιάζουν εξαιρετική σταθερότητα θερμοκρασίας, ξεπερνώντας αυτή άλλων στεγανωτικών κατά τουλάχιστον 50℃.
-Οι σιλικόνες ενός συστατικού σκληραίνουν σχετικά γρήγορα, συνήθως αναπτύσσοντας μια μεμβράνη μέσα σε 5 έως 10 λεπτά, χάνοντας την κολλώδη υφή τους μέσα σε μία ώρα και σκληραίνοντας σε ένα ελαστικό καουτσούκ βάθους περίπου 1/10 της ίντσας σε λιγότερο από μία ημέρα. Η επιφάνεια έχει μια ωραία αίσθηση καουτσούκ.
-Δεδομένου ότι μπορούν να γίνουν ημιδιαφανή, κάτι που αποτελεί από μόνο του ένα σημαντικό χαρακτηριστικό (το ημιδιαφανές είναι το χρώμα που χρησιμοποιείται περισσότερο), είναι σχετικά εύκολο να τα χρωματίσετε σε οποιοδήποτε χρώμα.
Περιορισμοί
Οι σιλικόνες έχουν δύο κύριους περιορισμούς.
1) Δεν μπορούν να βαφτούν με χρώμα με βάση το νερό - μπορεί να είναι δύσκολο και με χρώμα με βάση τον διαλύτη.
2) Μετά τη σκλήρυνση, το σφραγιστικό μπορεί να απελευθερώσει μέρος του πλαστικοποιητή σιλικόνης του, ο οποίος, όταν χρησιμοποιείται σε αρμό διαστολής κτιρίου, μπορεί να δημιουργήσει αντιαισθητικούς λεκέδες κατά μήκος της άκρης του αρμού.
Φυσικά, λόγω της ίδιας της φύσης του να είναι ένα μονοκόμματο, είναι αδύνατο να επιτευχθεί μια γρήγορη βαθιά τομή μέσω σκλήρυνσης, επειδή το σύστημα πρέπει να αντιδράσει με τον αέρα, επομένως να σκληρύνει από πάνω προς τα κάτω. Για να γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι, οι σιλικόνες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως η μόνη σφράγιση σε μονωμένα γυάλινα παράθυρα επειδή, παρόλο που είναι εξαιρετικές στο να κρατούν έξω το χύμα υγρό νερό, οι υδρατμοί περνούν σχετικά εύκολα μέσα από το σκληρυμένο καουτσούκ σιλικόνης προκαλώντας θάμπωμα των μονάδων IG.
Περιοχές Αγοράς και Χρήσεις
Οι σιλικόνες ενός συστατικού χρησιμοποιούνται σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανομένων, προς απογοήτευση ορισμένων ιδιοκτητών κτιρίων, όπου οι δύο περιορισμοί που αναφέρθηκαν παραπάνω προκαλούν προβλήματα.
Οι αγορές κατασκευών και DIY αντιπροσωπεύουν τον μεγαλύτερο όγκο, ακολουθούμενες από την αυτοκινητοβιομηχανία, τη βιομηχανία, την ηλεκτρονική και την αεροδιαστημική. Όπως συμβαίνει με όλα τα στεγανωτικά, η κύρια λειτουργία των μονοσυστατικών σιλικονών είναι να προσκολλώνται και να γεμίζουν το κενό μεταξύ δύο παρόμοιων ή ανόμοιων υποστρωμάτων, αποτρέποντας την είσοδο νερού ή ρευμάτων. Μερικές φορές, μια σύνθεση δύσκολα αλλάζει, εκτός από το να γίνει πιο ρευστή, οπότε και γίνεται επίστρωση. Ο καλύτερος τρόπος για να διαφοροποιήσετε μεταξύ μιας επίστρωσης, μιας κόλλας και ενός στεγανωτικού είναι απλός. Ένα στεγανωτικό σφραγίζει μεταξύ δύο επιφανειών, ενώ μια επίστρωση καλύπτει και προστατεύει μόνο τη μία, ενώ μια κόλλα διατηρεί σε μεγάλο βαθμό δύο επιφάνειες ενωμένες. Ένα στεγανωτικό μοιάζει περισσότερο με κόλλα όταν χρησιμοποιείται σε δομικά υαλοπίνακες ή μονωτικά υαλοπίνακες, ωστόσο, εξακολουθεί να λειτουργεί για να σφραγίζει τα δύο υποστρώματα, εκτός από το να τα διατηρεί ενωμένα.
Βασική Χημεία
Το σφραγιστικό σιλικόνης στην μη σκληρυμένη κατάσταση μοιάζει συνήθως με μια παχύρρευστη πάστα ή κρέμα. Κατά την έκθεση στον αέρα, οι αντιδραστικές ακραίες ομάδες του πολυμερούς σιλικόνης υδρολύονται (αντιδρούν με νερό) και στη συνέχεια ενώνονται μεταξύ τους, απελευθερώνοντας νερό και σχηματίζοντας μακριές πολυμερικές αλυσίδες που συνεχίζουν να αντιδρούν μεταξύ τους μέχρι που τελικά η πάστα μετατρέπεται σε ένα εντυπωσιακό καουτσούκ. Η αντιδραστική ομάδα στο άκρο του πολυμερούς σιλικόνης προέρχεται από το πιο σημαντικό μέρος της σύνθεσης (εκτός από το ίδιο το πολυμερές), δηλαδή τον παράγοντα σχηματισμού σταυροδεσμών. Ο παράγοντας σχηματισμού σταυροδεσμών είναι αυτός που δίνει στο σφραγιστικό τις χαρακτηριστικές του ιδιότητες είτε άμεσα, όπως η οσμή και ο ρυθμός σκλήρυνσης, είτε έμμεσα, όπως το χρώμα, η πρόσφυση κ.λπ., λόγω των άλλων πρώτων υλών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με συγκεκριμένα συστήματα σχηματισμού σταυροδεσμών, όπως τα πληρωτικά και οι ενισχυτές πρόσφυσης. Η επιλογή του σωστού παράγοντα σχηματισμού σταυροδεσμών είναι το κλειδί για τον προσδιορισμό των τελικών ιδιοτήτων του σφραγιστικού.
Τύποι σκλήρυνσης
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά συστήματα σκλήρυνσης.
1) Ακετοξύ (όξινη μυρωδιά ξιδιού)
2) Οξίμη
3) Αλκοξυ
4) Βενζαμίδιο
5) Αμίνη
6) Αμινοξυ
Οι οξίμες, οι αλκοξίες και τα βενζαμίδια (που χρησιμοποιούνται ευρύτερα στην Ευρώπη) είναι τα λεγόμενα ουδέτερα ή μη όξινα συστήματα. Τα αμινικά και αμινοξικά συστήματα έχουν οσμή αμμωνίας και χρησιμοποιούνται συνήθως περισσότερο σε αυτοκινητοβιομηχανικούς και βιομηχανικούς χώρους ή σε συγκεκριμένες εφαρμογές εξωτερικών κατασκευών.
Πρώτες ύλες
Τα σκευάσματα περιλαμβάνουν πολλά διαφορετικά συστατικά, μερικά από τα οποία είναι προαιρετικά, ανάλογα με την προβλεπόμενη τελική χρήση.
Οι μόνες απολύτως απαραίτητες πρώτες ύλες είναι τα αντιδραστικά πολυμερή και τα διασυνδετικά μέσα. Ωστόσο, σχεδόν πάντα προστίθενται πληρωτικά, ενισχυτικά πρόσφυσης, μη αντιδραστικά (πλαστικοποιητικά) πολυμερή και καταλύτες. Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλά άλλα πρόσθετα, όπως χρωστικές πάστες, μυκητοκτόνα, επιβραδυντικά φλόγας και σταθεροποιητές θερμότητας.
Βασικές Συνθέσεις
Μια τυπική κατασκευή οξίμης ή μια σύνθεση στεγανωτικού DIY θα μοιάζει κάπως έτσι:
| % | ||
| Πολυδιμεθυλοσιλοξάνιο, με τερματικό OH 50.000 cps | 65,9 | Πολυμερές |
| Πολυδιμεθυλοσιλοξάνιο, με τριμεθυλοτερματισμένη ουσία, 1000 cps | 20 | Πλαστικοποιητής |
| Μεθυλοτριοξιμινοσιλάνιο | 5 | Διασυνδετήρας |
| Αμινοπροπυλοτριαιθοξυσιλάνιο | 1 | Υποκινητής πρόσφυσης |
| 150 τ.μ./g επιφάνειας καπνισμένου πυριτίου | 8 | Συμπλήρωμα |
| διλαυρικός διβουτυλοκασσίτερος | 0,1 | Καταλύτης |
| Σύνολο | 100 |
Φυσικές Ιδιότητες
Τυπικές φυσικές ιδιότητες περιλαμβάνουν:
| Επιμήκυνση (%) | 550 |
| Αντοχή σε εφελκυσμό (MPa) | 1.9 |
| Μέτρο ελαστικότητας στα 100 επιμήκυνση (MPa) | 0,4 |
| Σκληρότητα Shore A | 22 |
| Χρόνος με την πάροδο του χρόνου (λεπτά) | 10 |
| Χρόνος χωρίς καρφιά (λεπτά) | 60 |
| Χρόνος ξυστού (λεπτά) | 120 |
| Μέσω Σκλήρυνσης (mm σε 24 ώρες) | 2 |
Οι συνθέσεις που χρησιμοποιούν άλλους παράγοντες σχηματισμού σταυροδεσμών θα φαίνονται παρόμοιες, ίσως διαφοροποιούμενες ως προς το επίπεδο του παράγοντα σχηματισμού σταυροδεσμών, τον τύπο του ενισχυτή πρόσφυσης και τους καταλύτες σκλήρυνσης. Οι φυσικές τους ιδιότητες θα διαφέρουν ελαφρώς, εκτός εάν εμπλέκονται παράγοντες επέκτασης αλυσίδας. Ορισμένα συστήματα δεν μπορούν να κατασκευαστούν εύκολα, εκτός εάν χρησιμοποιηθεί μεγάλη ποσότητα πληρωτικού κιμωλίας. Αυτού του είδους οι συνθέσεις προφανώς δεν μπορούν να παραχθούν σε διαυγή ή ημιδιαφανή μορφή.
Ανάπτυξη στεγανωτικών υλικών
Υπάρχουν 3 στάδια για την ανάπτυξη ενός νέου σφραγιστικού.
1) Σύλληψη, παραγωγή και δοκιμές στο εργαστήριο - πολύ μικρές ποσότητες
Εδώ, ο χημικός του εργαστηρίου έχει νέες ιδέες και συνήθως ξεκινά με μια χειροκίνητη παρτίδα περίπου 100 γραμμαρίων στεγανωτικού μόνο και μόνο για να δει πώς σκληραίνει και τι είδους καουτσούκ παράγεται. Τώρα υπάρχει διαθέσιμο ένα νέο μηχάνημα, το "The Hauschild Speed Mix" από την FlackTek Inc. Αυτό το εξειδικευμένο μηχάνημα είναι ιδανικό για την ανάμειξη αυτών των μικρών παρτίδων των 100 γραμμαρίων σε δευτερόλεπτα, ενώ παράλληλα αποβάλλει αέρα. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς πλέον επιτρέπει στον κατασκευαστή να δοκιμάσει τις φυσικές ιδιότητες αυτών των μικρών παρτίδων. Η καπνισμένη πυριτία ή άλλα πληρωτικά, όπως οι καθιζημένες κιμωλίες, μπορούν να αναμειχθούν στη σιλικόνη σε περίπου 8 δευτερόλεπτα. Η αφαίρεση του αέρα διαρκεί περίπου 20-25 δευτερόλεπτα. Το μηχάνημα λειτουργεί μέσω ενός διπλού ασύμμετρου μηχανισμού φυγοκέντρησης, ο οποίος ουσιαστικά χρησιμοποιεί τα ίδια τα σωματίδια ως δικούς τους βραχίονες ανάμειξης. Το μέγιστο μέγεθος μείγματος είναι 100 γραμμάρια και διατίθενται διάφοροι τύποι κυπέλλων, συμπεριλαμβανομένων των μιας χρήσης, πράγμα που σημαίνει απολύτως κανένα καθάρισμα.
Το κλειδί στη διαδικασία σύνθεσης δεν είναι μόνο τα είδη των συστατικών, αλλά και η σειρά προσθήκης και οι χρόνοι ανάμειξης. Φυσικά, η απομάκρυνση ή η αποβολή του αέρα είναι σημαντική για να διατηρηθεί το προϊόν για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς οι φυσαλίδες αέρα περιέχουν υγρασία, η οποία στη συνέχεια θα προκαλέσει τη σκλήρυνση του σφραγιστικού από μέσα.
Μόλις ο χημικός προμηθευτεί το είδος του στεγανωτικού που απαιτείται για την συγκεκριμένη εφαρμογή του, μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν πλανητικό αναμικτήρα 1 λίτρου, ο οποίος μπορεί να παράγει περίπου 3-4 μικρούς σωλήνες των 110 ml (3 ουγγιών). Αυτό το υλικό είναι επαρκές για τον αρχικό έλεγχο διάρκειας ζωής και πρόσφυσης, καθώς και για τυχόν άλλες ειδικές απαιτήσεις.
Στη συνέχεια, μπορεί να χρησιμοποιήσει μια μηχανή 1 ή 2 γαλονιών για να παράγει 8-12 σωλήνες των 10 ουγγιών για πιο εις βάθος δοκιμές και δειγματοληψία από τους πελάτες. Το στεγανωτικό εξωθείται από το δοχείο μέσω ενός μεταλλικού κυλίνδρου στο φυσίγγιο που εφαρμόζει πάνω στον κύλινδρο συσκευασίας. Μετά από αυτές τις δοκιμές, είναι έτοιμος για κλιμάκωση.
2) Κλιμάκωση και βελτιστοποίηση - μεσαίες εντάσεις
Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η εργαστηριακή σύνθεση παράγεται πλέον σε μεγαλύτερη μηχανή, συνήθως στην περιοχή των 100-200 κιλών ή περίπου ενός βαρελιού. Αυτό το βήμα έχει δύο κύριους σκοπούς.
α) για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές μεταξύ του μεγέθους των 4 lb και αυτού του μεγαλύτερου μεγέθους, οι οποίες μπορεί να προκύψουν από τους ρυθμούς ανάμειξης και διασποράς, τους ρυθμούς αντίδρασης και τις διαφορετικές ποσότητες καθαρότητας στο μείγμα, και
β) να παράγουν αρκετό υλικό για να λάβουν δείγματα υποψήφιων πελατών και να λάβουν κάποια πραγματική ανατροφοδότηση επί τόπου.
Αυτή η μηχανή 50 γαλονιών είναι επίσης πολύ χρήσιμη για βιομηχανικά προϊόντα όταν απαιτούνται μικρές ποσότητες ή ειδικά χρώματα και χρειάζεται να παράγεται μόνο περίπου ένα τύμπανο από κάθε τύπο κάθε φορά.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι μηχανών ανάμειξης. Οι δύο πιο συχνά χρησιμοποιούμενες είναι οι πλανητικοί αναμικτήρες (όπως φαίνεται παραπάνω) και οι διασπορείς υψηλής ταχύτητας. Ένας πλανητικός αναμικτήρας είναι κατάλληλος για μείγματα υψηλότερου ιξώδους, ενώ ένας διασπορέας αποδίδει καλύτερα, ιδιαίτερα σε ρευστά συστήματα χαμηλότερου ιξώδους. Στα τυπικά στεγανωτικά κατασκευών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε από τις δύο μηχανές, εφόσον δοθεί προσοχή στον χρόνο ανάμειξης και στην πιθανή παραγωγή θερμότητας ενός διασπορέα υψηλής ταχύτητας.
3) Ποσότητες παραγωγής πλήρους κλίμακας
Η τελική παραγωγή, η οποία μπορεί να είναι παρτίδα ή συνεχής, ελπίζουμε ότι απλώς αναπαράγει την τελική σύνθεση από το βήμα της κλιμάκωσης. Συνήθως, μια σχετικά μικρή ποσότητα (2 ή 3 παρτίδες ή 1-2 ώρες συνεχούς λειτουργίας) υλικού παράγεται πρώτα στον εξοπλισμό παραγωγής και ελέγχεται πριν από την κανονική παραγωγή.
Δοκιμές - Τι και πώς να δοκιμάσετε.
Τι
Φυσικές Ιδιότητες - Επιμήκυνση, Αντοχή σε Εφελκυσμό και Μέτρο Ελαστικότητας
Πρόσφυση σε κατάλληλο υπόστρωμα
Διάρκεια ζωής - τόσο σε επιταχυνόμενο όσο και σε θερμοκρασία δωματίου
Ρυθμοί σκλήρυνσης - Χρόνος σκλήρυνσης με την πάροδο του χρόνου, χρόνος μη κολλώδους επιφάνειας, χρόνος γρατσουνιάς και χρόνος σκλήρυνσης σε όλη τη διάρκεια, χρώματα, θερμοκρασία, σταθερότητα ή σταθερότητα σε διάφορα υγρά όπως λάδι
Επιπλέον, ελέγχονται ή παρατηρούνται και άλλες βασικές ιδιότητες: η υφή, η χαμηλή οσμή, η διαβρωτικότητα και η γενική εμφάνιση.
Πως
Ένα φύλλο στεγανωτικού τραβιέται και αφήνεται να σκληρυνθεί για μια εβδομάδα. Στη συνέχεια, κόβεται ένας ειδικός αλτήρας και τοποθετείται σε έναν δοκιμαστή εφελκυσμού για να μετρήσει φυσικές ιδιότητες όπως η επιμήκυνση, το μέτρο ελαστικότητας και η αντοχή σε εφελκυσμό. Χρησιμοποιείται επίσης για τη μέτρηση των δυνάμεων πρόσφυσης/συνοχής σε ειδικά προετοιμασμένα δείγματα. Απλές δοκιμές πρόσφυσης με "ναι-όχι" πραγματοποιούνται τραβώντας σφαιρίδια υλικού που έχουν σκληρυνθεί πάνω στα υπό εξέταση υποστρώματα.
Ένα μετρητή Shore-A μετρά τη σκληρότητα του καουτσούκ. Αυτή η συσκευή μοιάζει με ένα βάρος και ένα μετρητή με μια αιχμή που πιέζει μέσα στο σκληρυμένο δείγμα. Όσο περισσότερο η αιχμή διεισδύει στο καουτσούκ, τόσο πιο μαλακό είναι το καουτσούκ και τόσο χαμηλότερη είναι η τιμή. Ένα τυπικό σφραγιστικό κατασκευών θα είναι στην περιοχή 15-35.
Οι χρόνοι που μειώνουν την επικάλυψη του δέρματος, οι χρόνοι που δεν κολλάνε και άλλες ειδικές μετρήσεις δέρματος πραγματοποιούνται είτε με το δάχτυλο είτε με πλαστικά φύλλα με βάρη. Μετράται ο χρόνος που απαιτείται για την καθαρή αφαίρεση του πλαστικού.
Για τη διάρκεια ζωής, οι σωλήνες στεγανωτικού υλικού παλαιώνουν είτε σε θερμοκρασία δωματίου (η οποία φυσικά χρειάζεται 1 χρόνο για να αποδειχθεί η διάρκεια ζωής 1 έτους) είτε σε υψηλές θερμοκρασίες, συνήθως 50℃ για 1, 3, 5, 7 εβδομάδες κ.λπ. Μετά τη διαδικασία γήρανσης (ο σωλήνας αφήνεται να κρυώσει στην επιταχυνόμενη περίπτωση), το υλικό εξωθείται από τον σωλήνα και τραβιέται σε ένα φύλλο όπου αφήνεται να σκληρυνθεί. Οι φυσικές ιδιότητες του καουτσούκ που σχηματίζεται σε αυτά τα φύλλα δοκιμάζονται όπως και πριν. Αυτές οι ιδιότητες συγκρίνονται στη συνέχεια με εκείνες των φρεσκοπαρασκευασμένων υλικών για να προσδιοριστεί η κατάλληλη διάρκεια ζωής.
Λεπτομερής εξήγηση των περισσότερων απαιτούμενων δοκιμών μπορείτε να βρείτε στο εγχειρίδιο ASTM.
Μερικές τελικές συμβουλές
Οι μονοσυστατικές σιλικόνες είναι τα στεγανωτικά υλικά υψηλότερης ποιότητας που διατίθενται. Έχουν περιορισμούς και, εάν απαιτούνται συγκεκριμένες απαιτήσεις, μπορούν να αναπτυχθούν ειδικά.
Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι όλες οι πρώτες ύλες είναι όσο το δυνατόν πιο στεγνές, η σύνθεση είναι σταθερή και ότι ο αέρας αφαιρείται κατά τη διαδικασία παραγωγής.
Η ανάπτυξη και η δοκιμή είναι βασικά η ίδια διαδικασία για οποιοδήποτε σφραγιστικό ενός συστατικού, ανεξάρτητα από τον τύπο - απλώς βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει κάθε πιθανή ιδιότητα πριν ξεκινήσετε να φτιάχνετε ποσότητες παραγωγής και ότι έχετε σαφή κατανόηση των αναγκών της εφαρμογής.
Ανάλογα με τις απαιτήσεις της εφαρμογής, μπορεί να επιλεγεί η σωστή χημεία σκλήρυνσης. Για παράδειγμα, εάν επιλεγεί σιλικόνη και η οσμή, η διάβρωση και η πρόσφυση δεν θεωρούνται σημαντικά, αλλά απαιτείται χαμηλό κόστος, τότε η ακετοξύμη είναι η καλύτερη λύση. Ωστόσο, εάν εμπλέκονται μεταλλικά μέρη που ενδέχεται να έχουν διαβρωθεί ή απαιτείται ειδική πρόσφυση στο πλαστικό σε ένα μοναδικό γυαλιστερό χρώμα, τότε χρειάζεστε οξίμη.
[1] Dale Flackett. Ενώσεις πυριτίου: Σιλάνια και σιλικόνες [M]. Gelest Inc: 433-439
* Φωτογραφία από το OLIVIA Silicone Sealant
Ώρα δημοσίευσης: 31 Μαρτίου 2024
